Frans Masereel (1889-1972) is een heel veelzijdig kunstenaar, maar hij heeft toch vooral bekendheid verworven als houtsnijder en graficus. Tijdens de Eerste Wereldoorlog heeft zijn werk die typische stijl gekregen die hem meteen een aparte plaats binnen het na-oorlogs expressionisme gegeven heeft. Als kunstenaar heeft Masereel er ook altijd naar gestreefd om zijn werk een verspreiding te geven die het klassieke kunstcircuit oversteeg. Zo zal hij zich in zijn grafisch werk ook toeleggen op de beeldroman, een voorloper van de graphic novel. Hij is daarin werkelijk een vernieuwer geweest. Zijn grafische romans hebben er mede toe bijgedragen dat de naam van Masereel nog altijd gekend is onder een breed publiek. Enkele titels uit zijn rijke productie uit de jaren 1920 en ’30: 25 images de la passion d’un homme (1918), Mon livre d’heures (1919), Le Soleil (1919), Un fait divers (1920), Histoire sans paroles (1920), Idée, sa naissance, sa vie, sa mort (1920), La Ville (1925), L’Oeuvre (1928), La Sirène (1932)… Zijn scherpe observaties, zijn maatschappelijke kritiek, zijn zin voor spot en satire, maar ook zijn fantasie en poëzie maken hem tot een heel aparte kunstenaar wiens beeldtaal nog altijd fris en aantrekkelijk overkomt. De Franse kunsthistoricus Samuel Dégardin heeft recent een studie gepubliceerd over dit aspect in het oeuvre van Masereel: Histoires sans paroles: les romans en gravures de Frans Masereel (2024).
Op zondag 29 juni 2025 om 11u geeft Samuel Dégardin een aanschouwelijke uiteenzetting over de beeldromans van Masereel in de ontmoetingsruimte van het E. Verhaerenmuseum. Toegang: 5 euro. Lezing in het Frans: er wordt gezorgd voor een vertaling in het Nederlands. Gelieve uw komst te melden: verhaerenmuseum@skynet.be
