Als dichter heeft Emile Verhaeren allerlei registers bespeeld. Hij staat bekend als de dichter van de grootstad en de tedere liefdespoëzie, als de dichter van de Schelde en het Vlaamse land, maar tijdens de jaren 1888-1891 heeft hij eveneens verschillende bundels gepubliceerd met zwarte, getormenteerde poëzie die perfect aansloot bij de sfeer van het fin de siècle. De titels van deze zwarte trilogie spreken voor zich: Les Soirs (1888), Les Débâcles (1888), Flambeaux noirs (1891). Allerlei angsten, obsessies, trauma’s en nachtmerries doen hier hun intrede. De dood en de waanzin zijn zeer present en enige zelfkwelling is de dichter niet vreemd: “Sois ton bourreau toi-même”. De zwarte trilogie wordt gelinkt aan de neurasthenie van Verhaeren, maar sluit ook perfect aan bij het decadentisme dat in die jaren in de artistieke wereld opgang maakte. Met deze eigenzinnige, duistere poëzie kan Verhaeren zich meteen opwerpen als een van de boegbeelden van de symbolistische stroming in de literatuur. Deze tentoonstelling legt de focus op de zwarte poëzie aan de hand van de zeer zeldzame originele uitgaven en de daarbij aansluitende prenten van de Franse kunstenaar Odilon Redon; de meester van het zwart. Er zijn ook enkele tekeningen van Fernand Khnopff en Théo van Rysselberghe te zien. Speciaal voor deze tentoonstelling hebben verschillende hedendaagse kunstenaars – Franklin, Sanne De Wolf, Vigdis De Cauter, Vladimir Ivaneanu, Marthe Verschaffel, David Verstraete, Ben Kockelkoren – werken gecreëerd die mooi aansluiten bij de sfeer van de zwarte poëzie.
Bezoek: van 18 juni tot 26 november 2017: tijdens weekends, feestdagen of op reservatie (11-18u).
In juli en augustus: alle dagen, behalve op maandag.
Vernissage: zondag 18 juni om 11u met de voorstelling van een nieuwe Verhaeren-vertaling door Stefaan Van den Bremt: De zwarte trilogie. Muzikaal intermezzo: Les Filles de Hirohito. sponsor: brouwerij Duvel-Moortgat.
